09 cze
To, kim jesteśmy i jak siebie postrzegamy, było stałym pytaniem w historii ludzkości. Od wieków szukaliśmy czegoś, co mogłoby pomóc nam opisać nas samych. Jako ludzie mamy potrzebę utożsamiać i identyfikować się z czymś.
Tożsamość ludzka to mieszanka wartości, przekonań, zachowań, umiejętności i cech, postawy i wyglądu, na które wpływa dzieciństwo, rodzina i pochodzenie społeczne. Nie wiemy, kiedy dokładnie ludzie po raz pierwszy rozpoznali, że mają indywidualną tożsamość. Od czasu pierwotnego człowieka niektórzy ludzie wyróżniali się w grupie. Pierwsi ludzie rozpoznawali się po twarzach, wydawanych przez siebie dźwiękach i po sposobie, w jaki się poruszali. Charakteryzowała ich siła, pewność siebie i zdolności przywódcze. Pierwszym namacalnym dowodem na kształtowanie się ludzkiej tożsamości mogą być rysunki naskalne w jaskiniach, przedstawiające odciski dłoni, znalezione w zachodniej Europie. Był to pierwszy znak, że była tam grupa ludzi pierwotnych.
“Czym jest nazwa?”
Z czasem, gdy ludzie zaczęli tworzyć języki i społeczności, musieli zacząć zwracać się do siebie nawzajem, więc nadawali sobie imiona lub przezwiska. Kiedy społeczności były małe, wystarczyła tylko nazwa lub przydomek. Wraz ze wzrostem populacji stało się oczywiste, że konieczne jest dodatkowe określenie osób. To Rzymianie jako pierwsi opracowali system imion. Imiona pochodziły od zawodów, miejsca urodzenia, określonych cech lub od nazwiska ojca prowadząc do imion takich jak Jan Kowal, Niski Henryk lub Maria z Czarnego Grodu.
Z czasem te dodatkowe cechy identyfikacyjne zaczęły być przekazywane dalej, a pseudonimy stały się nazwiskami. Z pseudonimów powstały nazwiska takie jak Gęba lub Oczko, z zawodu: Kowalski lub Rybacka, z miejsca pochodzenia: Górski lub Mazur. W różnych częściach świata pseudonimy różniły się od siebie, ale do dziś nazwiska takie jak Smith czy Taylor (wywodzące się z zawodu) są bardzo popularne w krajach anglojęzycznych, a nazwiska takie jak Andersson (które są patronimiczne) są popularne w Skandynawii.
Dodatkowe imiona, jak drugie imię, mają swoje źródło w religii lub potwierdzeniu statusu. Więcej nazwisk oznaczało większy szacunek. Dzieciom nadawano również imiona od swoich przodków, aby odróżnić drzewo genealogiczne. Aby dzieci były bezpieczne, rodzice nadali dziecku drugie imię świętego, które miało chronić ich potomstwo.
Dokumenty tożsamości
Tożsamość społeczna zaczyna się wraz ze zmianami gospodarczymi i rozwojem państwa. Pierwsza pisemna wzmianka o spisie powszechnym pochodzi od Babilończyków w 4000 roku pne, którzy na jego podstawie oszacowali, ile żywności potrzebowali znaleźć dla każdego członka populacji. Rzymianie przeprowadzali spisy co pięć lat, aby śledzić swoją populację. Spis służył do ustalenia podatków, sporządzenia rejestru obywateli i ich majątku, w którym można było wyszczególnić ich obowiązki, ale także przywileje. Rzymianie prowadzili również zapisy dotyczące narodzin i własności ziemi swoich obywateli. Później, w wielu częściach świata, za prowadzenie ksiąg odpowiedzialny był Kościół, każda parafia posiadała zapisy urodzin i zgonów swoich wyznawców, a także akty małżeństwa.
Z czasem, gdy powstały szybsze sposoby podróżowania, potrzeba dokumentu tożsamości stała się bardziej oczywista. Pierwsze dokumenty przypominające dzisiejszy paszport pojawiły się w XV-wiecznej Anglii. Od 1540 r. Tajna Rada zaczęła wydawać dokumenty podróżne zwane „paszportami”.
W 1829 r. brytyjski parlament uchwalił reformy Roberta Peela. Chociaż ustawa jest znana przede wszystkim z ustanowienia policji, była w nim też wzmianka o prowadzeniu rejestrów policyjnych. Policja miała przechowywać bardziej szczegółowe informacje o obywatelach, a wszystkie zarejestrowane osoby miały mieć osobne akta. Można to uznać za początek procesu tworzenia osobistego numeru identyfikacyjnego. Wynalezienie negatywowo-pozytywowego systemu fotograficznego przez Williama Henry’ego Foxa Talbota dziesięć lat później zapoczątkowało nową erę w procesie tożsamości człowieka.
Weryfikacja tożsamości
Potrzeba potwierdzenia czyjejś tożsamości sięga aż do powstania tożsamości. W miarę jak społeczeństwo rosło i dzieliło się ekonomicznie, ludzie tworzyli sposoby weryfikacji tożsamości danej osoby. W całej historii istniało wiele przykładów metod weryfikacji, niektóre społeczeństwa używały biżuterii lub tatuaży, aby potwierdzić czyjś status, starożytni Mezopotamczycy stworzyli pieczęcie potwierdzające tożsamość.
Koniec XIX wieku to także początek identyfikacji biometrycznej. Odciski palców zostały wykorzystane jako dowód tożsamości po raz pierwszy na dokumentach sir Williama Herschela. Później policja zaczęła wykorzystywać odciski palców jako jedną z najbardziej wiarygodnych metod weryfikacji tożsamości.
W 1849 roku Holandia zaczęła wdrażać własny system numerów osobistych. Prawie sto lat później zaczęli wydawać imienne dowody osobiste, które były dożywotnim identyfikatorem ich obywateli. Obywatele Stanów Zjednoczonych otrzymali numer ubezpieczenia społecznego, który jest używany jako dowód tożsamości, ale pozwala również jego posiadaczowi płacić podatki, otrzymywać pensje i świadczenia rządowe. Wkrótce dołączyły do nich kolejne kraje i wraz z szybkim rozwojem technologii systemy zostały skomputeryzowane. Nowe technologie pozwoliły stworzyć bazę danych dla wszystkich obywateli, którzy otrzymali identyfikator potwierdzający ich tożsamość. W 2009 roku indyjski rząd rozpoczął projekt Aadhaar, najbardziej ambitną próbę identyfikacji ponad miliarda ludzi w Indiach. Wszyscy obywatele mają otrzymać 12-cyfrowy numer identyfikacyjny powiązany z odciskami palców i skanami tęczówki.
Pierwsze dokumenty tożsamości były sporządzane na papierze, w formie broszury i pisane odręcznie. Dokumenty papierowe zostały wymienione na polimerowe karty identyfikacyjne, które znamy i używamy teraz. Dokumenty mogą zawierać nasze dane osobowe, takie jak zdjęcie, data urodzenia, narodowość, adres zamieszkania, ale także podpis cyfrowy a nawet dane biometryczne, takie jak odcisk palca.
Zabezpieczenia na pierwszych dowodach osobistych nie były wyszukane, głównie były to pieczęcie, stemple i znaki wodne. Plastikowe karty pozwoliły na znacznie bardziej skomplikowaną implementację zabezpieczeń. Z czasem stały się one jeszcze bardziej złożone i trudne do podrobienia. Obecnie nasze dokumenty mają wiele funkcji bezpieczeństwa, takich jak hologramy, mikrodruk, skomplikowane wzory tła i optycznie zmienny atrament. Dodatkową warstwę zabezpieczeń zapewniają funkcje dostępne tylko w świetle UV.
Wpływ nowych technologii na tożsamość
Dzięki szybkiemu rozwojowi technologii, sztucznej inteligencji i biometrii weryfikacja tożsamości nigdy nie była łatwiejsza. Jest tak wiele narzędzi, które pomagają pozytywnie zidentyfikować osobę, takie jak odciski palców i rozpoznawanie dłoni, rozpoznawanie twarzy, głosu i tęczówki, mapowanie DNA i rozpoznawanie wzorców naczyń krwionośnych.
Wraz z globalizacją, potrzeba zweryfikowania czyjejś tożsamości rozprzestrzeniła się na cały świat. Usługi, które są obecnie dostępne online, takie jak bankowość, zakupy, medycyna, giełdy i inne, przetwarzają poufne informacje i muszą przestrzegać wielu przepisów nie tylko w swoim kraju, ale także w krajach ich użytkowników. Ponadto akty dotyczące przeciwdziałania praniu pieniędzy i procedury Poznaj Swojego Klienta wymagają od niektórych firm śledzenia działań użytkowników. Aby odpowiedzieć na potrzebę bezpiecznego wdrażania klienta, Fully-Verified oferuje wideoweryfikację tożsamości. Proces ten umożliwia weryfikację użytkowników w czasie rzeczywistym i porównywanie ich tożsamości z dokumentami, aby upewnić się, że są tym, za kogo się podają.
Przyszłość ludzkiej tożsamości wciąż się zmienia wraz z rozwojem technologicznym. Więcej funkcji bezpieczeństwa jest teraz dostępnych dla wszystkich. Smartfony mają skanery linii papilarnych, systemy rozpoznawania twarzy i wciąż ewoluują. W naszych telefonach mamy aplikacje, które działają jako nasze dokumenty tożsamości. Świat wirtualny i świat rzeczywisty połączyły się w nowy hybrydowy twór. Nasza stała obecność w mediach społecznościowych i szybki dostęp do informacji również wpłynęły na naszą tożsamość. Popularność mierzy się teraz polubieniami i obserwującymi w mediach społecznościowych, a nasze postrzeganie siebie jest bardziej niż kiedykolwiek zależne od akceptacji innych ludzi. Wkrótce możemy mieć wirtualne awatary, które będą mogły angażować się w działania i interakcje społeczne, które mogą przypominać rzeczywisty świat. Moglibyśmy stać się, kim chcemy być i nie być już ograniczeni przez naszą fizyczność.
Przyszłość może również przynieść połączenie człowieka z maszyną. Wiele części naszego ciała można zastąpić komponentami mechanicznymi, już tak bardzo polegamy na maszynach w wielu aspektach naszego życia. Przeszczepy narządów i protezy są coraz bardziej dostępne. W ciągu ostatnich stuleci nasza długość życia wzrosła ponad dwukrotnie. Przyszłość może przynieść implanty mózgowe, nanity i egzoszkielety, które pomogłyby w naszej niepełnosprawności i przedłużyłyby nasze życie.
Wkraczamy w nową erę, w której ludzie mogą wyjść poza swoje fizyczne ja i stworzyć wirtualną tożsamość. Nowa tożsamość hybrydowa połączona z naszymi wirtualnymi i fizycznymi jaźniami może pojawić się w przyszłości. Rozwijająca się technologia komunikacyjna może wpływać i zmieniać tożsamości jak nigdy dotąd, ponieważ zmiany społeczne i nasze postrzeganie siebie są determinowane przez innowacje technologiczne. Nowa kultura mogłaby wyłonić się z połączenia rzeczywistości fizycznej i rzeczywistości wirtualnej. Przyszłość naszej tożsamości wciąż pozostaje pod znakiem zapytania, a nasze dzisiejsze działania mogą wpłynąć na zmianę naszego postrzegania siebie.
Related Post
Recent Post
Trendy weryfikacji tożsa…6 lipca, 2022
NFT i weryfikacja tożsam…1 czerwca, 2022
Czym jest Metawers?15 kwietnia, 2022
Credit Suisse i konsekwe…28 marca, 2022
Korzyści z korzystania z…11 marca, 2022
Fully-Verified was created as answer to its founders collectively losing over $150 000 to various types of fraud in their eCommerce businesses.
